Het gebouw dat tegenwoordig dienst doet als protestantse parochiezaal is een voorbeeld van de traditionele steenhouwerij die typisch is voor de regio. Het werd in 1828 gebouwd als protestantse school met een lerarenwoning, stal en schuur, nadat het oude gebouw aan de Schulgasse 6 niet meer voldeed.
In 1827 voerde de groothertogelijke Hessische regering een leerplicht in van zes tot veertien jaar voor meisjes en jongens. Tot 1842 gingen kinderen op het platteland alleen van november tot Pasen naar school. Tijdens de warmere seizoenen hielpen ze op de boerderij. Het onderwijs was nog steeds gescheiden langs confessionele lijnen. Pas in 1871 besloot de gemeenteraad van Wackernheim om de confessionele scholen om te vormen tot een gemeenschappelijke school.
Op het landgoed dat bekend werd als de "Pfarrscherbel" stond ooit de middeleeuwse pastorie. De pastoors woonden er en waren ook verantwoordelijk voor de schoollessen. Het gebouw werd zwaar beschadigd in de Dertigjarige Oorlog en uiteindelijk gesloopt in 1650.
Overigens werden er boetes opgelegd voor het missen van lessen. Aanvankelijk werd er in de gemeenschappen laks omgegaan met het innen van boetes. Het geld was bestemd voor leermiddelen voor de kinderen van niet-vermogende ouders.
